Aytmatov'dan yine bir tabiat ve insan destanı. Onun kitaplarında bozkır nerede başlar, insan nerede devam eder; bilinmez. Adeta insan ve bozkır birleşip tek bir varlığa dönüşür. Bu kısa öyküde bir tabiat insan şiiridir adeta. Verimsiz, hiçliğin ortasında bir bozkır: Anarkay. Ve tüm hevesiyle bozkırdan bir cennet yaratma arzusuyla yanan genç bir adam: Kemal, namıdiğer Üniversiteli. Bu uzun öyküyü okurken üç buçuk yıl boyunca dindar görünümlü Kürt kafatasçı müdürle geçirdiğim karabasanlı günleri anımsattı. O müdür okuyarak cahilliğini gidermiş olsa da eşekliği baki kalanlardan biridir. Konuşmasına bakarsan geniş düşünen ve herkesin düşüncesine saygı duyan bir insan izlenimi verir karşısındakine. Laf ebeliğine bakarsan kimsenin kul hakkına girmeyen ve her zaman mazlumun yanında durduğuna inanırsın. Tanrı, onu düşmanlarımın başına vermesin. Dindar görünümlü Kürt kafatasçı müdür; adamına göre muamele eden, kendisi gibi düşünmeyen insanın fiziki durumunu bile bile "Sen sınıf ve tuvalet temizlemediğin söz hakkın yok." diyerek aşağılayan, bir günlük izin yerine beş günlük izin yakan ve bir dakika geç gelene resmi davranır. Oysa onun gibi düşünen insan, geç gelse de işini de yapmasam da resmi davranmazdı. Öyle günler geliyordu ki işe dahi gitmek istemedim. Onun döneminde sarışın ve mavi gözlü bir öğretmen geçici olarak geldi bize. Keşke şu anki müdürüm döneminde gelseydi o Venüs'ümü kimseye bırakmazdı. Kemal'ın Deve Gözü adı verdiği kaynağın başında gördüğü kız bana onu anımsattı. O kızla bir iki ay çalıştım ve sonra ikinci dönem başlamadan ameliyat olmak için İzmir'e gittim. Ameliyat ve fizik tedaviyi orada gördüm. Karabasan günlerime doğan Güneş'ti. Işığıyla bana huzur verdi. Saf ve güzel bir bayan öğretmendi. Yanlış zamanda geldin ve uzun süre kalmadın Kış Güneş'i. Seni asla unutmayacağım Kış Güneş'im. O müdür üç buçuk yıl boyunca dilediği gibi at koşturarak psikoloji baskıyı uygulattı. Gittiği gün benden helallik istedi ve ben de gururla bir şekilde hakkımı helal etmedim. Tanrı'dan helallik al dedim. Ben helal etsem de Tanrı kolay kolay helal etmez. İyi ki de hakkımı helal etmedim. Engellilerin dilediği zaman dilekçe hakkıyla gidebilir. Keşke bu kanunu bana deseydi. Onunla çalışmak zorunda kalmazdım. Kozluk'taki çalıştığım ortaokul ve oradaki müdürüm, ona bin basıyordu. Bu öyküde yanan ben oldum. Babam ve akıl ustası hiçbir zaman benimle ilgilemedi. Güya benim iyiliğimi düşünmüşler. Okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Okuyarak cahilliği gideren ve eşekliği baki kalan insanlardan uzak durunuz. #BetikEli #DeveGözü #CengizAytmatov #ElipsKitapYayınları #Kitapyorumu #UzunÖykü #DurumÖykü #OkumuşCahiller #Fakirlik #İnsanlık #Bozkır #Traktör #KitapTavsiyesi #KitapTutkusu #KitapOkumakÇokGüzelŞeydir #OkudumBitti #Bookstagram #Bookstagramer

Deve GözüCengiz Aytmatov · Elips Kitap · 20122,840 okunma

·

159 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.