Hey gözünü sevduğumun toprağı! Şu toprağı görey misunuz, uşaklar, şu toprağı? İşte, insanoğlinin umudu budur, insan bu topraktan halk edilir, bu topraktan beslenir, yine bu toprağa döner. Ne insan umutları, yemiş olmadan şu kara toprağa gömülmüştür.
Sayfa 40 - Tekin YayıneviKitabı okuyor
·
340 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.