Bu kadar kısa bir romanda, insanın içinde bulunduğu ortamda yalnız hissetmesini, yavan insanlara ayak uyduramayışını ve uydurmak istemeyişini, ruhuna yakın hissettiği insanın ise bir deli olmasını o kadar güzel anlatmış ki..
Biz okurların en çok eksikliğini çektiği şey değil midir, gerçekten düşünebilen insanlarla tartışmak. Dedikodudan, bayağı düşüncelerden uzakta kaliteli bir sohbet ortamında bulunmak.
Görüyoruz ki her toplumda düşünmek, ruhen doygunluğa erişmek isteyen her birey sevgili Andrey ve Ivan ile aynı kaderi paylaşıyor. Fiziken akıl hastanesine kapatılmasak da kendi zihnimize hapsoluyoruz..
