Tarık Tufan'ın okuduğum ilk eseri 'Bir Adam Girdi Şehre Koşarak' oldu. Kitap tam 118 sayfa birer ikişer sayfalık, birbirinden bağımsız denemelerden oluşuyor ki okuması çok kolay. Kitaba ''İlk Söz'' olarak 'Yakama yapışan cümleleri yazdım' diyerek başlamış. Her sayfasından aynı oranda etkilenmesem de bilinmeyen açılardan bakmış çoğu konuya. Kâh okuduğu kitapların yazarları ile monolog yapıyor, Kâh şehre bir atla giriş yapıp park ediyor onu, Kâh aklı bir gazete haberine takılı kalıyor :) Hepsinin bütününde bakıldığında nerede bir acı, fakirlik, acizlik, haksızlık, gayri insani değerler varsa onlara veya düzenin doğrudan kendisine bir serzenişte bulunuyor aslında. Diğer kitaplarının da böyle denemeler mi olduğunu merak ediyorum desem yeri var. Keyifli okumalar :)