Kitap, felsefe tarihinde yaklaşık 400 yıllık bir tartışmayı okurlara açıyor: Olguculuk ve tarihselcilik. Olguculuk (yalnızca pozitivizm değil; kitapta daha geniş bir anlama sahip örneğin marksizm de bu kümede) tarihi ve kültürü bir belirlenimcilik altında anlama denemesi. İlk izlerini Vico'da bulabileceğimizi tarihselcilik ise olguculuğun aksine kültürün ve tarihin tabi olduğu belirli kuralların olmadığını tarihin ve kültürün kendi özgül şartları altında ancak ancak anlaşılabileceğini söyler. Bu iki farklı yaklaşımın gelişimi üzerine pek durmayan kitap, bu tartışmanın hangi sonuçlara gebe olduğunu irdeliyor. Örneğin tarihselciler, eğer kültür ve tarihin olgucuların öne sürdüğü gibi belirlenimci bir yanı varsa orada insanın özgürlüğünden söz edilemeyeceğini, insanın önceden belirlenmiş şartlarla sınırlanmış olacağını belirtip bunu eleştiriyor. Onlara göre kültürü ancak özgür insan yapabilir. Kitap, bu iki farklı felsefi yaklaşımı ana hatlarıyla okura aktarmada başarılı; ancak tarihselci düşünürlerin görüşlerine belirgin bir biçime ağırlık verdiği kitabın içerdiği mefhumlarda rafine hale gelmek isteyen okurlar doyumsuz kalacaktır ve başka kaynaklara yönelme ihtiyacı duyacaktır.

Kültür Bilimleri ve Kültür FelsefesiDoğan Özlem · Notos · 201229 okunma

·

178 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mustafa Kerem