Bir evin pencereleri, ruhun dünyayı algıladığı, gördüğü ya da açımladığı yerdir ve dünya da, gördüğüm kadarıyla, dönüp ona bakar. Bir insanın hayatındaki en korkutucu anlar, dünyanın ona baktığını göremediği ya da görecek ya da görülecek bir dünya olmadığı sanısına kapıldıklarıdır.