Beehoven'in eseri olan Kreutzer Sonatı'nı bilen bilir ki bende bilenlerden olarak kitabın sonunda ki vahşeti okurken karısının kan akışından tutunda evde ki hengamenin ayak sesleri ile keman sesinin nasıl bir gerçekçi ortam yarattığını gözler önüne seriyor. Günümüzü de gayet iyi tahmin etmiş ki diyecek çok şey var aslında da da neyse...
Pozdişev karakteri oldukça gururlu ve ahlaklı gösterilmiş hiç de öyle olmadığını kitabın başında anlatıyor ama nedense Tek gayesinin mutlu bir yuva olduğu aktarımı da var. Ancak süreçler hiç bunu göstermiyor.
Kadınlığa lanet ederken, karısından kaçıp başka bir yerde iyi ve saf bir kadına gitme fikrini bile düşünüyor.
