Bir mümini kabre koyduklarında ve insanlar geri döndüklerinde, kul incinir, korkar ve yalnızlıktan şikayet eder. Bu sırada kendisine şöyle hitap edilir: Ey kulum, seni yalnız bırakıp gittiler ve korktun; korkma, ben senin dostunum.
Sayfa 173 - İnsan YayınlarıKitabı okudu
·
186 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.