“Hepimizin çeşidi duygularla bu dünyaya geldiğini düşün. Bazı hislerimiz diğerlerine göre daha derin ya da kapsamlı olabilir ancak şunu hesaba karmak lazım: Herkesin bir dip noktası var, bu dediğimi bir turtanın alt tabakası gibi düşünebilirsin. Bu dip noktasını, tecrübe eriğin duyguların maksimum derinliği olarak al ve sonra da başına berbat bir şev geldiğini düşün. Olabilecek şeylerin en kötüsünden bahsediyorum. Çocukken kâbuslarına girdiğinde çok büyük bir sorun olmadığına çünkü bu durumun çok uzun seneler sonra başına geleceğine dair kendini ikna edersin. O zaman gelene kadar yaşadığın tüm üzüntülerin ve hayal kırıklıklarının yanında bunun yaşayacağın en büyük acı gibi hissettirmeyeceğine kendini inandırırsın. Sonra da bunun gençken başına geldiğini düşün. Daha doğru dürüst hiçbir acı ve hayal kırıklığı yaşamamışken bununla yüzleşiyorsun. Öyle ki kâbuslarına giren o şey hayatında başına gelen ilk acı oluyor. Başına gelen bu hayal kırıklığı o dip noktasındaki en karanlık yere ulaşıyor, sonra o alt tabakayı açıp, kendine en aşağılarda bir yer kazmaya devam ediyor. Hem çok genç olduğun hem de kâbuslarına giren bu olay yaşadığın ilk acı dolu deneyim olduğu için bunu her zaman içinde taşıyorsun. Bundan sonra yaşadığın her üzücü olay da o dip noktasının derinlerine inmeye devam ediyor.”
Sayfa 328
·
237 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.