Lokomotifin sireni çaldığında Proska için bir şeylerin başlangıcı, her şeyin sonu geldi demekti. Bir siren sesi ile bir kapı zili sesi arasına Proska; bir dünya savaşı, ölüm arzusu taşıyan insanlar (askerler), ahlakın ve masumiyetin sözlerle kitleleri kontrol altında tutup dilenen yere çekmesini, savaşı ve savaşın taraflarının haklılıklarını ya da haksızlıklarını sığdırıyor. Ne Almanlar ne de Partizan Ruslar verdikleri savaşta insan yaşamı üzerine düzgün düşünebilecek kapasiteye sahiptirler. Ölüm, bu iki devlet için de topraklara değerdir. Ölümü kabulleniş şereftir. Proska için hangi tarafın haklı olduğu önrmli değildir artık. Çünkü her iki taraf için de savaşan Proska, benzer duyarsızlığı görür. Her şey bitip de savaş sona erdiğinde artık sevincek bir şey kalmamıştır Proska için. Savaşta gördükleri, kazananın sadece devletlerin söz sahibi olma gücünü öne çıkarır. Geride kalanlar, yitirilenler unutulmaya mahkumdurlar. Lenz; iki taraflı bakış açısıyla yazmış romanını. Roman, oluşma sürecini sancılı bir şekilde atlatmış. Yıllar, bu romanı bambaşka bir şekle büründürmüş. Çünkü savaş bitse de etkileri yaşantılarda yerini korumaya devam eder. Alman askeri Proska saf değiştirip Partizanlar için savaşmaya başladığında ihanet kelimesi anılmaz. Emir komuta zincirinde alınan görevler başlı başına bir ihanettir zaten. Savaş, beraberinde getirdiği keyfi davranışlarla insanlığa ihaneti yaratır zaten.

Saf DeğiştirenSiegfried Lenz · Can Yayınları · 201840 okunma

·

232 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

H. Ferventis