Kanserden ölen Erma' nın ölmeden önce yazdığı yazısı hepimize örnek olması açısından çok güzel olmuş.
"Hastayken yatağa girer dinlenirdim.
Ben olmadığım zaman her şey kötüye gidecek diye düşünmezdim..
Gül şeklindeki pembe mumu saklamaz yakardım..
Daha az konuşur, ama daha çok dinlerdim..
Yerler kirlense, masa
··
2.573 görüntüleme
Şimdi diyecem bebim hayatımı anlatı... Yalan olacak.... çünkü hayatı yasamadan ölecek olan çok kişi vardır biz yinede mutlu oluyoruz...bir hayat daha bahşedilmiyor...o yüzden kimseyi üzmeden kimseyi kırmadan hayatımıza devam etmeliyiz...giden bir daha seven bir daha sevilmiyor.
Baş köşeye asılmalık bir yazı. Bende sık sık kendime hatırlatıyorum böyle çünkü başka bir hayatımız olmicak ve bunu nasıl yaşadığımız çok önemli. Zaman geçerken anlaşılmıyor anca yitirince anlıyor insan elindeki şeylerin ne kadar kıymetli olduğunu.
Boşuna dememişler:
"Uyursun, uyanamazsın;
Uyanırsın, bulamazsın..." diye.
Keşke tüm insanlar her anını yarın ölecekmiş gibi yaşasa
Maalesef bra kimse o insan değil maalesef biz bile.🌼
Öylesine takılmışızki zamanın teleşına, koşturmacasına, işlerine güçlerine... Öylesine yorulmuşuzki, öylesine şikayet eder duruma gelmişisizki... Çiceklerin ve ağaçların o ferah kokusunu, kuşların cıvıltısını, küçük çocukların şen şakrak kahkahasını, her sabah yeni bir başlangıç vadetmek ister gibi açan güneşin sıcaklığını görmez, duymaz ve hissetmez olmuşuz. Kendimizi ne de çok yıpratmışız dünya telaşıyla.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.