Serinin ikinci kitabı olan Atuan mezarları beni çok etkiledi. İlkindeki gibi bol simgeler,metaforlar ve Jung'un arketipleribe bolca göndermeler vardı. Atuan mezarları rahibeler meclisi tarafından yönetilen dişil bir yapıdır. İçinde sadece rütbesine göre rahibeler ve hadımağalar bulunmakta asla erkek cinsi girmemektedir. Ve baş rahibe ölünce,onun öldüğü gece doğan kız çocuğu (belli şartları sağladıktan sonra, sağlıklı olmak vs.)rahibeliğe seçilir. Bu küçük bebek aslında rahibenin ruhunun yeniden beden bulmasıdır ki bu da Jung'un dört arketipinde bahsedilen yeniden doğuşun psikolojisi bölümünü anımsattı. Kendine dayatılan bir rolü,sorgulama fırsatı olmadan sahiplenen,ve mezarlardaki isimsizler tarafından ismi yutulup özünü yitiren kız Tenar 15 yaşına gelince baş rahibe unvanını artık alır ve kendini sorgulaması da bununla birlikte başlar. Atuan'ın labirentleri adeta onun zihni,bilinç altıdır. Labirette günlerce gezer ve özünü arar. "Gölgesi"ni tanır.. gene dualizm ana temadadır. İyi-kötü, özgür-tutsak, dişil-eril,karanlık-aydınlık iç içedir. Ezcümle bana sıkı bir beyin fırtınası yaşattı, özgürlük,öz,benlik,kendini tanıma,kararlarından emin olma ve psişeler dünyası ile ilgili çok sorgulattı

Atuan MezarlarıUrsula K. Le Guin · Metis Yayınları · 20213,930 okunma

·

359 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.