“Hafiye taifesi ve sansür yoluyla kullarının akıllarını kullanmalarına kısıtlama getirdiğinden, onlar adına da her şeye şimdi bizzat karar vermeye mecburdu.”
Kitabın ismi Tanrı’nın evreni yarattığı altı günün sonunda dinlendiği yedinci günden geliyor. Roman; Baba, Oğul ve Hayalet adlı üç bölümden oluşuyor. “Baba” bölümü II. Abdülhamit son dönemlerinden başlayıp, 1908 II. Meşrutiyet ve sonrasını kapsıyor. “Oğul” ise 1. Dünya Savaşı döneminde geçerken “Hayalet” Bölümünün geçtiği sene 1934 Yılı.
Çok zor ama kısaca konusuna gelirsek ki neden zor olduğunu sonra açıklamaya çalışacağım. Baş karakterimiz İhsan Sait gelecek zamana ait olan Prenses Dojira’dan bir mektup alır. Prenses Dojira’dan hasret ve aşk dolu bu mektupla birlikte yanında prensese ait bir fotoğraf ve bir hava sefinesi (zeplin) yapımı planları da vardır. İhsan Sait’in bu zeplini imal edip zamanda yolculuk yaparak aşkına ulaşma çabası olarak konusunu belirtebiliriz.
İhsan Oktay Anar’a ait 240 sayfalık bu roman içinde roman, hem Türkiye hem de Dünya tarihi eleştirisi içeren bir kurguyla, mitolojiyle, felsefeyle, fantastik ögelerle, tüm dinlere ait atıf ve bilgilerle, birbirinden bambaşka onlarca karakterle okuyanı muazzam bir şölene davet ediyor. Okurken yer yer kahkaha atarak, içeriğindeki oldukça ilginç bilgileri araştırarak, bir yandan da okuyana bir sözlük oluşturacak kadar kendine ve döneme has kelimelerle, teknik terimlerle okumakta zorlandığım ama bir o kadar da keyif aldığım bu eseri çok severek okudum.
Gerçek ve düşün iç içe geçtiği, masalsı, muzip, karmaşık bir kurgu ve dille yazılmış, sonuca ulaşmanın emek istediği bu eseri yazarın diline alışık olanlara ve sakin kafayla, araştırarak, okumayı sevenlere önerimdir zira kendilerini hem bilgi dolu hem de hayali olan, tarihle iç içe geçen olağanüstü bir yolculuk bekliyor.
“Tipisi ve dondurucu soğuğuyla tabiat bir düşmandı, ama işin en acı yanı, bu düşmanın daima haklı olmasıydı.”
