Elbette iyiler kazanacak ve kötüler kaybedecekti. Eğer bu hikaye yakın bir zamanlarda yazılmış olsaydı basardım 1 puanı yoluma bakardım. Eski olması biraz olsun bu durumu hafif kalıyor. "Ya arkadaşım kötüler mi kazansın?" Bir zahmet hikaye içinde iki tarafında kazanma olasılığı "eşit" iken diğerinin de kazanabilecegine dair ufak bir ihtimal verilmesini isterim. Kitabın başından beri ana karakterin eze eze kazanacağı acıktı. Bu konuda tatminsizim cidden. Ve 4. Kitabın sonu ile 5. Kitabın yarısının sırf, 3 karakteri bir noktaya götürmek için "kader" tarafından hazırlanması kusma etkisi yarattı. Tum o zaman boyunca okuduğumuz savas taktikleri, ölümler, kaybedis ve kazanımlar eninde sonunda kötü karakterin bunları yakalaması ile gereksiz oldu. Çünkü kader böyle yazılmış ve tüm o olaylar olsa da olmasa da bu gerçekleşecek imis. Hadi lan oradan! Kitabın, hayır serinin bu kader düşlemesi ve sonraki serinin de bunun üzerine kurulacak olması AH! Ama yine de harika bir fantastik seriydi, okuyun okutturun.

Efsuncunun Son OyunuDavid Eddings · Metis Yayıncılık · 2016318 okunma

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.