Hiçbir zaman istediğin kadar iyi yazamayacaktın. Hiçbir şey de kolay olmayacaktı yazarken. Soluk soluğa kalacaktın. Ah, istediğini yazamamak, ne büyük bir baskıydı yazmaya girişen insan için. Ama hayır, telef etmeyecektin kendini. Yaşam, kendisi getirsindi bazı şeyleri. Durmadan bu dünyayı değiştiren, dönemleri birbirinden kopartan, geçmişi anlamsızlaştıran zaman. Yazmak, insanın kendi kendisine dönmesi miydi? Ah, budalalar gibi "kendi kendine dönmekten" sözediyorum. İnsan kendi kendine döndüğünde, kendinde bulacağı sadece boşluktur. Ardından da, nereden çıktığı belli olmayan karabasanlar başlar. İçimizdeki boşlukla doludur.
Sayfa 95Kitabı okudu
·
61 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.