Mark TWAİN bence bir dahi. İnsan Nedir'ine bayılmıştım. (bknz: İnsan Nedir?-incelemem) Ben çooook küçükken Mark Twain'in Çalınan Taç'ını değil ama Prens ve Dilenci'sini okumuştum. O zaman ne çeviriyi biliyordum ne de bir kitabın başka baskıları olabileceğini. Aynı kitap olduğunu artık biliyorum. :) Tam metinden okumuştum hem de, yani yaklaşık yüz sayfa kadar kısaltılmış bu baskısı. Haliyle çok önemli bir olay da çıkarılmış kurgudan. Anladığım kadarıyla İş Bankasının Çocuk Klasiklerine genel bakışı bu yönde. Fazla boğmamak. Çok doğru bir yaklaşım. Tabii bana göre. Ben şahsen tüm klasikleri çocukluğumda okumak isterdim bu baskılardan. Çünkü eskiden okuduğum bir hikayeyi şimdi 1000 sayfada okusam sıkılmıyorum, bunaltmıyor beni. Tanıdık geliyor. Bu çok önemli bir şey. O yüzden alabildiğim kadar da alıyorum çocuklara, şimdi okusunlar kurguyu anlasınlar, yarın başka ebatlarda okuyunca da(belki yazıldığı dilde-kim bilir) özünü anlarlar. İstemediğimizi düşündüğümüz bir hayattan hayal ettiğimiz bir hayata hızlı bir geçiş yapsak nasıl olurdu? Küçükken özellikle bunu düşünmeyen, hayal etmeyen yoktur. Ben hep evlatlık olduğumu düşünürdüm belli bir yaşıma kadar :) Bir gün gerçek ailemin beni bulacağını filan düşünürdüm. Yoo. Annemi babamı, tüm kardeşlerimi çok seviyorum. İş o değil. Macera işte.:) Tom ve Prens'in öyküsünde kendini bulamayacak çocuk yoktur demek istedim. Güzel hikaye ! :) İnsan Nedir? /13.04.2020 İnsan bir bukalemundur. İster istemez çevreye olduğu ortama uyum gösteren bir yaratık-makinadır. İşin utandıran tarafı bence bu. Bir ortamda bulunduğumuz insanlara kendimizi anlatırken bilerek ya da değil, onlara bizi onlardan ya da diğer insanlardan üstün kılan özelliklerimizden, başarılarımızdan bahsedip etkilemeye çalışmamız filan. Ayıp. Utandırıcı. Hele su istesek her şeyi başarabileceğimizden konuşmamız yüzümüzü kızartmalı. Yapıyoruz. Üstünde hiç bir hükmümü olmayan bir hayata sahibiz bir yerde. İrade ile seçebildiklerimiz sınırlıyken bile ben demeye bayılırız. İnsanın bir makine olduğunu biliyordum ama hiç bu açıdan bakmamıştım. Yapılan her iyiliğin altında ki birinci faktörün dahi kendimizi rahatlatmak, vicdan azabımızı azaltmak olması bir dereceye kadar doğru. Her şeyi kendimiz için yaparken bile çok nazlı çok huysuzuz. İlginç. Mark Twain'in bu eserini 2. Kez okuyacaklarım listeme ekledim gitti.

Çalınan TaçMark Twain · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20181,707 okunma

·

126 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren