"Yine de dönmeye dair mektupların en güzellerini yazmışlardı. Bunu sırf sevdiklerini üzmemek için yapmışlardı. Annelerini, babalarını, eşlerini, sevgililerini ve çoluk çocuklarını üzmek istememişlerdi... Ancak onlar kendilerini vatan yolunda vazife başında bambaşka duygularla donatmışlar ve son cümleyi koymuşlardı işte:
'Git söyle ecel; beklemesinler bizi evde...' "