BEN DELİYİM
Mutluluğu uzaktan seyrederken,
Cebimde küçük umutlar biriktiririm,
Gözlerimin kapının eşiğine duvardaki fotoğraflara takıldıgı saatlerde
Kendimi paramparca olmuşluğun,
Tükenmişliğin koynunda bulurum.
İşte o zaman hayat acı kahve tadı verir,
Hep içime atarım ama,
Kendimi içine atacak yer bulamam.
Anlamayana az gelirim,
Anlayana çok…
Ne yarınlar birşey bekler benden,
Ne de ben birşey beklerim yarınlardan..
·
316 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.