Geniş,ferah bir odanin ortasına koyulmuş yatağının ucunda emanet gibi oturuyorum.
Üzerimde beyaz bir elbise var.Başımda duvak ...Başım önümde susuyorum.Geçmişin toz zerrecikleri yüreğimde uçuşmaya başladığında içim acıyla sızlıyor.Sonra geciyor...Ben kendimden geciyorum ,acım benden geçiyor .Bilmedigimiz yoldan birlikte geciyoruz.Hayat bizden geciyor,biz yaşamaktan vazgeçemiyoruz .Biz aşktan geçiyoruz,aşk bizden vazgeçmiyor.
#VakitVuslatVaktidir.#
Sayfa 225
··
69 görüntüleme
Cok guzel bi kitap
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.