Yaşamımda ilk kez, hiç kimseye hesap vermek zorunda kalmadan bir ağaç altında durabiliyor, gönlüm ağır isteyince ağır, hızlı isteyince hızlı yürüyebiliyordum.Ağırlıklarını bütün gençler üzerinde duyuran türlü baskılar altında ezilmiş, zavallı bir yaratık için, ilk olarak kendi istemince yaşamak, çok önemsiz konularda bile olsa, bir garip sevinç taşkınlığı veriyordu ruha.
··
107 görüntüleme
Romanların insanların türlü hallerini betimlesi, farkında olmadığımız bu halleri farkına varmamızı sağlaması ve ortak duyguların paylaşılıyor olması güzel bir his uyandırıyor.
Kesinlikle öyle
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.