Önce azad eyledin sonra öldürdün gülüm!
Güneş bir damla kandı o gün battığı yerde,
Yaralandım kalbinin beni attığı yerde.
Oysa kin tufanında gemiye aldım onu.
Taşlar bile duymalı çiçeğim olduğunu.
Layık mı bildin beni sensizlik ağusuna,
Lav dökmek reva mıdır bir kuşun yuvasına?
Dünyayı omuzlayan yiğidi küçümsedin,
Onun hüzünlendiği her ana gülümsedin.
İhmale uğradığım dokunmuyor mu sana?
Bin defa kırdığını bir defa anlasana.
Neden dinlemiyorsun bu yorgun akıncıyı?
Ah bir çekebilseydin içimde ki sancıyı;
Duran her şey dönerdi,dönen her şey dururdu,
Gökkuşağı bekleyen bulutlar kururdu...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.