Gelecek için şu anı feda etmeye alıştınız. Günün birinde o parlak gelecek kapımızı çalana kadar şu ana katlanmayı doğal kabul ederiz. Sadece varış noktasına değer verdik ve yolculuğun keyfini çıkarmanın önemini gözden kaçırdık. Ancak hayatlarımız akıp giderken, katlandığımız şu anın, hayallerimizin geleceğine uzanacağı bir zamanın gelip çatacağından şüphe duymaya başlarız. Hayaller gerçek olsa bile onları elde etmek için ilişkilerimizden, sağlığımızdan ve mutluluğumuzdan feda ettiklerimize değecek midir? Peki ya ulaştığımız hayal bizim değil de anne babamızın ya da öğretmenlerimizin hayaliyse? Ya kendimizi sadece toplumun başarı ölçeğiyle ölçtüysek?
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.