Bu kitabı askerdeyken usta birliğine yeni geçtiğimde almıştım. O zamanlar beni öyle bir motivasyonla doldurmuştu ki, zaman bir an önce geçsin de döndüğümde bir şeylere girişeyim diye zamanın içinde koşucaktım sanki. Fakat bir çok kişisel gelişim / motivasyon kitabı gibi bir zaman sonra üzerimde bıraktığı etkiyi kaybetti. Sonra tekrar okudum ama o heyecanı tekrar bulamadım. Yalnız bu kitaptan sonra birçok kişi ve işletmede "dünyanın en iyi, Türkiye'nin en iyi" gibi sıfatların türediğini gördüm. Herkes Erdal Demirkıran gibi desteksiz bir şekilde bu ibareyi kullanmaya başladı. Kime göre, neye göre? Erdal Demirkıran'a göre aksini başkası ispat etmedikçe bu ünvanı herkes edinebiliyor da biri bir şey ortaya attı diye seferber olup onunla yarışa girecek değiliz varsa bir kişinin bir iddiası ispatıyla gelmesi lazım.
