Ən çətini məsələn, neft quyularından tez-tez dartılıb çıxarılan cəsədi tanımamaq, yaxud onu buruq sahibinin arzusunca tanımaq idi. Neft qaynaqlarındakı cəsədlərlə xüsusi davranjd tələb olunurdu. Gündə bir neçə dəfə fəhlələrdən kimsə adi vedrənin içinə oturub quyuya enməli olurdu ki, bunun doxsan faizi ölüm demək idi. Çox vaxt vedrəni qazda boğulub neftlə quylanmış fəhləsiz çıxarırdılar. Cəsəd yalnız bir neçə həftə sonra tapılırdı, əksərən də heç yerli-dibli tapılmırdı.
Sayfa 10Kitabı okuyor
·
121 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.