Alıntının doğruluğu beni çok yaraladi.
Türk Hava Yollari, Napoli ucaginin bekleme salonundayim. Önümde üç kız.
Otuz yaşlarındalar. Galiba Norveççe konuşuyorlar. Hafif abartili seyahat coskusunda, birbirleriyle ilgililer.
Ne güzel.
Yine de bana bakmalarını isterdim.
Korku toplumlarına özgü, ötekine duyarlı bir halet-i ruhiye içinde değiller.
Istanbul'da metroda, otobüste bir göz gezdirin. Hemen herkes birbirini süzmektedir. Birbirinden gözünü kaçırmakta.
Sürekli teyakkuz halindeyiz.
Birbirimize güvenemeyeceğimizin bilincindeyiz.
Bir olay cikarsa kim kimin tarafinda olacak, belli değil.
Sayfa 25 - Karakarga yay.Kitabı okudu
·
115 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.