Rutin, mutsuzluğun bir başka ismi. Mutsuzum, öyleyse varım, diyorsun. Başka insanlar da varlıklarını dertleriyle tarif eder, hiç durmadan, saplantılı bir şekilde çocukları, eşleri, okulları, işleri, dostlarıyla olan sorularını anlatırlar. Bir an olsun durup, ben varım, diye düşünmezler. Olmuş ya da olacak olanların ürünüyüm, ama sonuçta varım. Bir kabahat işlediysem düzeltirim, en azından özür dilerim. Doğru bir şey yaptıysam, bu da mutluluğuma mutluluk katarak bugünle bağımlı kuvvetlendirir.
Sayfa 21
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.