“Tam bir hüzün konçertosu”
Zor kitap. Kurgu arapsaçı. Anlatım dolambaçlı yollardan yürümeyi seviyor. Kim konuşuyor kim dinliyor anlayamıyorsunuz. Belirsizlik diz boyu, ki bunu kasten yapmış. Zamanlar, mekanlar, kişiler arasındaki geçişler öyle hızlı cereyan ediyor ki, yakalayabilene aşk olsun. Dil, emsalsiz. Kimselere benzemiyor. Ve hatta, sözlükte bile bulunmayan garip kelimeler, benzetmeler yolunuza taş koyuyor.
Bunun ardından, ‘okudukça kitap sizi içine çekiyor’ gibi bir güzelleme bekliyorsanız üzgünüm, çekmiyor. 
Semih Gümüş gibi deneyimli bir eleştirmene bile şu sözleri söyletmiş bir kitap bu: “Sökülmesi bu denli zor bir metinle karşılaşmış olmak canımı sıkmıştı; hem anlamakta güçlük çekiyor, hem de bu romanın gerçekten ne olduğunu kavrayamıyordum... Gene de yazmaya başladığım ilk günden bugüne, karşılaştığım en çetin metnin Buzul Çağının Virüsü olduğunu söyleyebilirim.”
Kitabın karmaşası, çözümleme güçlüğü, edebiyat dünyasında sadece “zor kitap” yorumuyla savuşturulmamış. Tam karşıdan eleştiren, bu edebiyat değildir diyen de var. 
Füsun Akatlı, Milliyet Sanat dergisinde çıkan yazısında şöyle demiş:
“Okurdan çaba ve katılım bekleyen metin, okumaya olanaklar sunan, yorumu boyutlandıran metindir. Okuru bir gramer dehlizinin kapısına koyup, “Çıkış kapısına giden yol hangisidir?” sorusuyla karşı karşıya bırakmak elbette yazınsal derinliğe işaret etmez. Bu ayrımı mutlaka görmek gerekir. Bir yazınsal metinde, yoğunluk, doluluk başka şey; tıkızlık ve hatta tıkış tıkışlık çok daha başka bir şeydir.”
Enis Batur da bu kitap için "bu zorlu romanın konfeksiyon tipi okuru terleteceği açıktır." demiş.
Üç ayrı değerlendirme..Peki sen ne diyorsun, bu kitabı tavsiye ediyor musun derseniz, bu üç değerlendirmeyi üç köşe olarak belirleyip şunları söylemek isterim:
Herkes, kendini okutmamak için kollarını bağlamış bir kitaba sarılmak için çaba sarfetmek, zor ama bak varoluşçuluğun edebiyatımızdaki önemli eserlerinden biriymiş, okumam lazım demek zorunda mı? Sonuçta biz okuruz yahu, edebiyat kuramcısı değil. Zor bir kitaptan keyif alamayan birine ‘konfeksiyon tipi okur’ demek biraz üstenci bir dil.
Ama sırf anlaşılması zor diye, dili ağır, karmaşık bir kurgusu var diye “bu edebiyat değil” demek de çok yanlış.
Eğer okur, dilin yazıyı yırtmaya çalıştığı bir örnek görmek, gerçeklik ve kurmacanın birbirine nasıl ustaca harmanlandığını görmek, yazar tarafından bırakılan boşlukları doldurmak istiyorsa; sözlük karıştırmaktan, oturup çözümleme yapmaktan, kafa patlatmaktan keyif alıyorsa; bu güzel bir kitap. Sevmiyorsa da hiç bulaşmaması gereken bir kitap.
Ben sevdim. Başkalarına bağlanarak hayata tutunmaya çalışan bir karakterin “tam bir hüzün konçertosu” yorumunu hak eden, orijinal bir dil, büyük emek ve bence hatırı sayılır bir yaratıcılıkla işlendiği zor ama enfes bir kitap.
Okumak isteyene kolaylıklar ve sabır dilerim. Keyifle okunsun..
··
2.855 görüntüleme
Ölümlülüğe sevinmek yalanı, ölümsüzlüğe vurgunluk aldanısı yanında daha mı yiğitçe, sağlam, düz, gerçeğe en yakın gerçek?
Menekşeler yinelenmesin mi peki?
Buzul Çağının Virüsü
Beklediğim inceleme:)
Zor bir eser.. Eleştirilerin dikkate değer bir yanı olmakla beraber insanda sonunda , yine en sonunda, içten samimi anlatımı ile buruk bir tad, sevilesi bir tad bıraktığı da gerçek..
Farklı bir anlatım deneyimlemek isteyenlere ...
Güzel inceleme,.. Emelcim..🌿📚🌌
Çok teşekkür ederim 
Sevgican . Bende ne yarattığından çok okumaya niyetlenen okuru neyin beklediğini anlatmak daha doğru geldi. Çünkü hakkındaki tartışmaları aşmadan kitaba gidilemiyor maalesef. Okumaya ve anlamaya çalışanı bol olur dilerim🙏
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.