"Yenildim. Mademki böyle, düşünmeye devam etmek, konuşmak gereksiz artık. Oturup sessizce ne olacağını bekleyeceğim." Rusy'nın 3. dereceden memuru kıdemli Profesör Nikolay Stepanoviç artık yaşlanmış emeklilik çağına gelmiş yorgun hayata hevesi kalmamış ölmekten de korkan geceleri uykusuz kalan bir kişidir. Ailesine yabancılaşmış, öğrencilerine verimli olmadığını düşünen, sadece tek dayanak noktası olan birisi. O da küçüklükten yanında büyüyen Katya, ölen dostunun kendisine emanet ettiği Katya. Katya daha karmaşık bir karakter, sanata, tiyatroya ilgisi var fakat tiyatronun geldiği içler acısı durum, sanatçı kimliği altındaki insanların o vasfı hak etmeden kullanmaları onu bezdirmiş ve tiyatrodan vazgeçirişmiştir. Onun da yanında kendini mutlu hissettiği tek kişi Nikolay Stepanoviç'tir. Fakat bu ikilinin sürekli görüşmesi de etrafın dikkatini çekecektir. Hayata tutunmuş ama belki de yanlış yerlerden tutunmuş karakterleri okuyoruz Öylesine Bir Hikaye'de. Yanlış hissetmeleri ümitlerini yitirmeleri mutsuzluğa itiyor onları. İçinde karamsarlık taşıyan profesör bur türlü aradığı aydınlığa kavuşamaz. Eşine ve kızına karşı yabancılık duyması da aslında onların değişin geçirmesinden kaynaklanır. Mevki sahibi, ünlenmiş bir profesörün eşi ve kızı olmak onları yüksek tabakaya uygun hareket etmeye zorladığı için ve profesör de bunlara ayak uyduramadığı için bir yabancılaşma olmuştur. Çok rahat okunan kısa bir Can klasikti. Mutlaka okunması gerekir de diyemem ama vakti olmayıp kısa zamanda kitap okumak isteyenler için alternatif bir kitap.

Öylesine Bir HikayeAnton Çehov · Can Yayınları · 20202,087 okunma

·

193 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet Gökburu