Kitap bana değil de galiba ben kitaba biraz ağır geldim.
Gazete küpürleri, mesajlaşmalar, mektuplar…hepsinin bir araya geldikleri garip kolaj…
Sanki Gençlik Bilimkurgusu diye bir sınıf olsa…tam oraya oturacaktı çünkü okuması çok rahat, kurgu kolay yakalanabilir, dolayısıyla bir seviyeye kadar akıcı.
Beni rahatsız eden, iyi bir hikayenin kötü işlenmesi oldu.
Bağlam o derece geniş ki…yazar da bağlamakta zorlanıyor..artık senin hayal dünyan nasıl bir araya getirise…gibi boşluklar var.
Bunu okurken benden daha fazla heyecanlanacak ellere tez ulaşması için Kamer Sahaf’ın efsane raflarına doğru yola çıkma hazırlığı başlar.
