Uğur Mumcu’nun en çok okumak istediğim kitaplarının başında Sakıncalı Piyade geliyordu çünkü adını ve methini çok duymuştum. Haliyle olumlamalarım fazla olarak okudum. Yani genel hatlarıyla çok objektif olmayan bir yorum yapabilirim. Bu da aslında yazdıklarından sonraki sorularından yahut anlatım dilinden kaynaklı bir durum olabilir görüşündeyim. Hani güleriz ama aslında gülünmeyecek bir durumdur ya, kitapta yazılanları o nitelikte değerlendiriyorum. Saygıdeğer Aziz Nesin’in kaleminden çıkan şu satırlara da kulak verelim istiyorum: “Uğur Mumcu'nun "Sakıncalı Piyade"sinde gülmece, yaşamın kendi gerçeğinde var olunca daha, somutlaşarak ortaya çıkıyor. daha da etkili oluyor. Örneğin, "Bir hukuk doçentinin ishal oluşu, Anayasa Mahkemesi İçtihat Kararları'na Geçti" denilse bu bir gülmecedir ama, soyuttur ve geneldir; bu yüzden de etkin olmaz. Ama, adıyla sanıyla bildirilen bir hukuk doçentinin, sıkıyönetim askeri mahkemesinin huzurunda, kendini, ishal olduğu için, gizli örgütün toplantısını dikkatle izleyemediğini, çünkü sık sık helaya gitmek zorunda kaldığını söyleyerek savunmaya kalkışı, sonra da savunmanın Resmi Gazete'de yayınlanışı, gülmecenin en somut örneğidir. Anlatılan olayı okurken, bir güldürü sahnesi seyreder gibi biz de yaşar ve o güldürüye katılırız. Bence, "Sakıncalı Piyade"nin gülmece olarak başarısı, yaşanmış olaylardaki gülmeceyi somutlaştırmış olmasıdır. Bu bakımdan, "Sakınca/ı Piyade" yakın geçmişimizin en yağlı-kara lekesi olan 12 Mart'ın ıcığını cıcığını çıkaran belgesel bir yapıttır. Gerek hapishane zamanları ve Aziz Nesin’i de etkileyen ama gülümseten dönemi, gerekse de kendi askerlik anılarının harmanlamasından oluşan bu eseri aslında daha çok gülümseyerek okudum. Kitabın en etkileyici ve Uğur Mumcu ismini bu kadar büyüten yanı nedir biliyor musunuz? Gelin, size bir sır daha veriyorum. Ben bunları yaşadım ama diğerleri de bunu çeksin bir şey olmaz, bizim de başımızdan geçti gibisinden aptalca yorumlar yerine; biz bunları gördük geçirdik en azından bizimle olanlar, bizim gibi düşünenler, hiçbir şey olmazsa bizi okuyanlar da bunları görsün de bu olanlar bir daha yaşanmasın, kimsenin başına gelmesin düşüncesinin hakim olmasıdır. Günümüzde bile toplumumuzun her kesiminde bu düşüncesiz anlayış hakimken eziyetler çekmiş birinin böyle iyi ve insani düşünceler içinde olması çok önemli ve değerli. İlginç olan ise ordunun zamanında ‘Sakıncalı’ şeklinde tanımladığı kişinin bulduğu tanımın günümüzde de ordu içinde kullanılan bir terim olarak yerleşmiş olmasıdır. ‘Sakıncalı Er’ daha yaygın bir tanımlama olup genel olarak biraz yavaş, algı sorunu olan, verilen işi yapmamak için affedersiniz salağa yatıp kafası her türlü işe çalışan askerler için ironi olarak kullanılan bir terimdir. Yine kitap araştırmalarımızın akabinde bir sır da bu yazıda vereceğim. Maşallah Çavuş diye bir karakter göreceksiniz. Bu aslen Osman Çavuş denilen Osman İnce’dir. Kendisiyle Uğur Mumcu hakkında yapılan bir röportaj vardı onu da yazıma devam ederken ekleyeceğim. En dikkat çekeni ise bu yazıda, vefatından 2 hafta önce görüşmüş olmaları ve büyük resmi paylaşacağını açıklaması ve sonra katledilmesi hadisesi olmuştur bana göre. O yazı için: haber7.com/medya/haber/108... Çok etkilendiğim, gülümserken bile üzerine düşündüğüm pek çok olayla dolu kitabı geride bırakmış bulunduk. Uğur Mumcu serimizin sonlarına yaklaşırken biraz üzüntüm artsa da mükemmel bir insanı okuduğum için mutluyum. Hepimize iyi okumalar dilerim..

Sakıncalı PiyadeUğur Mumcu · Um:ag Yayınları · 20192,005 okunma

·

121 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sadık Kocak