Tori Kalp Çarpıntısı serisinden beri çok ilgimi çeken bir karakterdi. Bu yüzden kitabı çok merak ediyordum. İlk kez okumayı denediğimde beni pek sarmamıştı ama yeniden başladığımda ne kadar sürükleyici ve kolay bir dile sahip olduğunu fark ettim. (Orijinalini okumanın daha kolay olabileceğini düşünüyorum. Türkçe'sini okumadım ama en basitinden kitabın olay örgüsünde önemli bir yere sahip olan ve muhtemelen pek çok insanın bildiği bir oyun olan Solitaire ismini neden yayınevi Münzevi olarak çevirmiş hiçbir fikrim yok.) Micheal ve Tori'yi okumak çok keyifliydi. Fakat itiraf etmeliyim Charlie ve Nick bu kitapta beni bir tık hayal kırıklığına uğrattı. Mesela kitabın en başlarında Micheal hakkında konuştukları benim okumaya -ya da izlemeye- bayıldığım harika karakterlerden uzaktı. Yazarın ilk kitabı olduğunu düşünürsek çok şaşırtıcı değil ve fazla dahil olmaları kitabın Tori hakkında olduğu gerçeğinden uzaklaştırırdı ama yine de keşke bu kadar pasif olmasaydılar kitap boyu. Sonlara doğru biraz kopması ve Tori'nin bir film olsa kolayca kınayacağı dramatikliğe yaķın olaylar yaşanmasının dışında gayet güzel bir kitaptı benim için. Umarım yazar Tori'yi daha fazla yazar ve UMARIM dizide de Micheal'ı görürüz. Yani bir lisede geçen, normal bir ergenin hayatından bir kesit okuduğumuz ve yazarın 17 yaşında yazdığı bir kitabı okuduğunuzu, ana seriyi sevdiyseniz sizin için bir mücevher olabileceğini (ana seriye antipati duyuyorsanız niye burada bu uzun yorumu okuduğunuzu bile sorgulayıp tez elden kitabı bırakmanız gerektiğini ekleyeyim) aklınızdan çıkarmadan okursanız keyif alacağınızı düşünüyorum.

SolitaireAlice Oseman · HarperCollins · 2018144 okunma

·

173 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

lune wanderer