Cioran bu kez tarihi eleştiriyor. halkların ezilirken tiranlarin övülmesini ele alan yazar, ütopyalar ve altın çağ yalanlarıyla insanlari yüzyıllardır kandıran kullanan devlet geleneğine dikkat cekiyor. kendine has uslübuyla geçmişte kalmış ya da gelecekte kurulacak bir mutluluk çağı yerine öncesiz sonrasız şimdiyi hayatın merkezi olarak görüyor. Kitabı begendim.
