Atatürk
Attila İlhan'ın "Atatürk" şiiri gelir bu konuda hep aklıma:
"O, bize öğretmedi kazan kaldırmasını... Günahı, vebali öğretenin boynuna,
erdirip oldurana ana avrat sövmesini.... Yüreğim kırıldı, kanım kurudu.
Var git Karadeniz, var git başımdan!
Mızıka çalındı, düğün mü sandın?
Bir yol koyup gideni gelir mi sandın?"
Ve diyordu ki yine şiirin devamında:
"Bir zamanlar Kubilay'ı kestiler,
sen buyurdun, kesenleri astılar...
Sen öldün, asılanlar dirildi Mustafa Kemal!"
Sayfa 57Kitabı okudu
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.