Berger'in bu ince eserini, bir ressam arkadaşın atölyesinde görünce hemen okumaya başladım hatta tüm itirazlarına rağmen evde devam edip bitirdim. 47 sayfa belki ama özümseyip anlamak gerekiyor, #düğüne adlı romanıyla bir romancı ve anı-denemeleriyle bir edebiyatçı da olduğunu ispat eden bir sanat tarihçisi, fotoğrafçı, heykeltraş ve nihayet bir ressamın. Resim merkezli kısa deneme ve şiirimsi metinleri, bir ressamın gözlüğüyle pek çok kavramın anlatımı (alıntılara bknz), yaratan bir sanatçı özgüveniyle sözcükleri güzel bezemesiyle de olsa gerek, çarpıcıydı doğrusu. İçerikteki Ressam Olmak'tan; bir kayın ağacı örneği üzerinden ressam olabilme analizlerini, nesnelere bakarken gözleri şair gibi değil ressam gibi kullanabilmeyi, imgelemleri düşünebilme biçim farklılığını, mesela dalların açılarını matematikçi gibi değil bir terzi gibi sınayabilmeyi öğrendiğime sevindim, kitabın başında. Renk'ten ise; ressamların renkleri yok edip bir gövdeye yani töz kazanıp bir nesneye dönüştürmeleri, palette doğru ton arayışlarıyla devam ettim. Boşluk'tan; iyi bir resimde nesneler arasındaki boşluğun onları bir arada tutabilmesinin edebiyattaki kompozisyonla nüans farkını da benimsedim. Esere adını veren denemedeyse; Weil'in, her şeyi boşluğunu arzu nesnesine çevirmeyi bilme sözünün, yazara göre resim sanatının reçetesi olduğundan yola çıkarak, çağımızda zorunlulukların bitimiyle gelen seyirlik oyunlar karşısında insanlığın yalnızlığını, resmin fiziksel olanın olumlanması olduğunu, ressamla modelin yaklaşma mesafesi hatta işbirliğini, suretin tanımını ve nihayetinde resmin (veya sanatın) kapitalizme karşı bir direniş eylemi olduğunu okudum. Resmin edebiyat gibi sonsuz perspektifli bir sanat olmadığına hatta 'Özetin özeti' misali bir görsellik olduğuna inandım, çoğu kez! Bir resimde bakmak ve sorgulamak gerekenleri, #berger gibi sanat tarihçisi bir ressamın yorum dolu adeta resim felsefesi tadındaki anlatımından sonra ögrenince dahi fazla değişmedi bu, belki. Ardından gelen heykel, müzikle birlikte yol aldığım estetik bu sanat kulvarında, edebiyata ve sinemaya vardığım o NOKTAda artık kararımı vermiştim: Ne kadar geniş tahayyül etmeliydim hayatı ve nasıl irdeleyebilirdim ayrıntılarıyla tüm nesneleri?

Görünüre Dair Küçük Bir Teoriye Doğru AdımlarJohn Berger · Metis Yayınları · 1999465 okunma

·

93 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.