taklitçilik, monotonluk ve idealsiz yaşayamama üzerine yazılmış bir hikâyedir. Ömer Seyfettin bu hikâyesinde, bireyin ideali olmadan yaşamasının ortaya çıkaracağı sıkıcı durumları anlatmaktadır. Hikâyedeki karakter özellikle taklitçilikten nefret etmektedir..
