Allah'a duyulan aşırı sevgi (muhabbet) çok yüksek bir duygu ve mânevî makamların en son durağı, çıkılacak basamakların en nihayetteki ufkudur. Kulun, kemâle (olgunluğa) erişmesi sonunda tüm hevesler, ihtiraslar, arzu, istek ve emeller biter; kişinin gönlü çok şiddetli bir aşk kasırgası nedeniyle harap olunca, gerçek mutluluk ve özgürlük belirir. Bu mertebe artık kulluğun sonudur.
Sana yakın gelinceye kadar Rabbine ibadet et!" (Hicr: 99)
bu gerçeği açıklar.
Sayfa 141Kitabı okudu
··
285 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.