Üstkurmacanın kapılarında koçbaşları kıran bir öykü kitabı Güz Her Şeyi Bilir. Oldukça uzun, zor ve çetrefilli bir okuma deneyimiydi. Israrla ve sabırla okudum. Israrım ve sabrım, nitekim, beyin fırtınası hortumunda bir o yana bir bu yana bir keyfe dönüştü. Başımız biraz döndü tabii. Yine de çağrışımlar, sezdirişler, tirşe harfler, kan kırmızı imgelerin yarattığı Leyla'dan memnunuz. Bu öykülerin içinde hikâye ararsanız bulamazsınız diyorum kısacası. Belki de "kendinden başka hiçbir şey" değildir. Ya da yazarın dediğini yapmak gerekir: Öyküm beni aştığında- ki aşar- öykülerimi siz yazın. Ve ekliyor satıhtaki dimağlara tokat gibi: Gerçek, gerçeğin ta kendisi kurmacadan daha kurmaca görünebiliyor. Onu -hem de aynen- aktarıp aktarmamakta ikircikli isen gerçeğin kağıda dökülür dökülmez kurmacaya dönüştüğünü bilmiyorsun demektir. Harf ve söz kurmacadır. Kalıveren her şey de gerçek. Bu öykücüklerin hepsi yüzde yüz gerçek.

Güz Her Şeyi BilirHulki Aktunç · 202118 okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emel