Kitaba benim tarafımdan ilk bakışta yapılacak en vurgulayıcı yorum şu: Bir çocuğun gözünden anlatılan bu yapıtta aslında çok daha derin mesajlar verildiği yönünde bir yorumda bulunabilirim. Hayatları boyunca hiçbir şeyi sorgulamamış, sorgulama gereği duymamış, yaşadıkları şahane yerin sarhoşluğuyla hiç kirletilmemiş ve kirletilmeye yeltenilmemiş, ‘kötü’ kavramının lügatlarında yer almadığı, her daim samimi, içten, sevecen küçük bir topluluğun; güç ve hükmetme arzusundan kalbi katran bağlamış, sevginin ve iyiliğin anlamını yitirmiş, herkese ve her şeye sadece kin ve nefret barındıran bir şahsiyetin, sıcacık ve küçük adalarına gelmesiyle nasıl yozlaştığını ve git gide insanlıklarını, vicdanlarını yitirip hiç sorgulamadan ‘Kötü’ nün hipnotik enerjisine kapılıp kendi felaketlerine karşı konulmaz bir şekilde razı olduklarını anlatan bir kitap. Günümüz dünyasını da ele alarak çıkarabileceğimiz birçok ders ve verilmek istenen ince mesajlar olduğunu düşünüyorum. Bir solukta okuyup elinizden bırakmak istemeyeceğiniz, hükmetme arzusunun insan, hayvan demeden nasıl bir boyuta evrileceğini ve onu idame ettirmek için nasıl türlü absürt yollara başvurulacağını açıkça ve hayretle karşılayacaksınız. Basit ama çokça derin… İyi okumalar.

Son Adanın ÇocuklarıZülfü Livaneli · İnkılâp Kitabevi · 20203,607 okunma

·

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

S.Selcan