Sözlerin Ağırlığı ve Lizbon’da Gece Yarısı kitaplarının ardından, (ki Lizbon’da Gece Yarısı girişiyle beni inanılmaz sarsan bir eserdi) Lea ile Mercier yolculuğuma devam ediyorum. Lea, klasik anlatım biçimini kullanarak başlıyor. Yolda karşılaşan iki adam bir süre sonra sohbet etmeye başlıyor ve konuştukça biri anlatıcı diğeri dinleyici oluyor. Anlatan kişi Lea’nın babası Van Vliet. Eşini kaybetme sürecinin ardından kendi ve kızının hayatındaki değişimler, mesafeler ve sorunlar; bir gün kızının bir keman sesi duymasıyla boyut değiştiriyor. Lea’nın değişimleri kendini ve dolayısıyla babasıyla olan ilişkisini de etkiliyor. Asla düzene giremeyen bir baba-kız ilişkisi, Lea’nın keman sayesinde hayatına giren insanlara ilişkileri ve bunun yanında babası Martin’in kendini dışlanmış hissetmesi… Başından sonuna dek bir trajedi hissi veriyor Lea. Kitaba farklı açılardan bakmak mümkün. Davranış biçimleri açısından incelenebileceği gibi ebeveynlik açısından da bence oldukça önemli bir eser. Babanın verdiği mücadele zaman zaman olumlu olabileceği gibi zaman zaman da olumsuz değerlendirilebilir. Mercier duygusal bir hikaye yazmış bence bu kez ve çok etkileyici bir konu seçmiş. Kayıp ve mücadele üzerine sarsıcı bir roman.

LeaPascal Mercier · Sia Kitap · 202279 okunma

·

196 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Neslihan