Yazar duygularını pek alışık olmadığım tarzda dile getirmiş. Şiir olarak bahsediliyor ama tiyatro metnine de benziyor bazen de anlatıcı değişiyor.
Savaş zamanında insanların baskıya, zulme, yapılan işkenceye karşı tepkisizliklerini sağırlıkla ilişkilendirmiş. Sonrasında halk yine sessiz bir şekilde ama işaret dilini kullanarak direnişe geçiyor. Olanlara üzülürken birden hıyarlı sandviçler ya da domatesler araya girip hüznü dağıtıyor. Farklı bir üslup değişik bir metin.
Keyifli okumalar...
