Serinin 4.kitabını bir günde soluksuz okudum. Duygusal olarak yoğun bir dönemime gelmiş olmalı ki, Cat ve Bones'un bu seferki ayrılıkları nedense bana çok koydu.
Bir kitapta okumaya dayanamadığım tek bir şey varsa, o da çiftlerin kavgalı oldukları anda birbirlerini aldat-mış gibi yapmalarıdır.
Bu kitapta bu yüzden Bones'a aşırı öfkeliyim. Cat'in ta on altı yaşındayken hafızasının silindiği dönemde bir vampir ortaya çıkıp ben senin kocanım demesi ortalığı epey karıştırmıştı. Adam Cat'in rüyalarına girebiliyor, hatta engel olamadığı takdirde onu kaçırabiliyordu. Bones panik yaptı ve Cat'i gözlerini bağlayarak bilmediği yerlere sürüklemeye, onu korumak için bir yerlere kapatmaya başladı. Bilincinden bilgileri çalacağına güvenmediği içim planlarından ona bahsetmedi. Cat de bir saldırıda Gregor'un onu öldüreceğini sanıp yanlış bir kararla adamın yanına gitti. Fakat Bones'un verdiği tepki aşırıydı ve Cat'i çok pis cezalandırdı. Hiçbir kadım aldatılmayı (oyun da olsa) hak etmiyor. Kaldı ki Cat bu konuda çok acı çekti. Ne yalan söyleyeyim Bones'u çok sevmeme rağmen o satırları okurken onu boğmak istedim.
Kitapta hiç beklemediğim birkaç şey daha oldu ama onları okuyunca öğrenmenizi tavsiye ederim. Seriyi de öyle ;)