Gülle patlarken, patlayıp da düşünmesini durdururken, bu topraklardaki halkın gücünü düşünüyordu Gideon Jackson; kara ve beyaz halkın gücü, yani halkın gücü, onları uzun bir savaştan çıkaran güç, yeni dünyalar kurmalarını sağlayan güç, eşsiz bir gelecek umudunun, bildiği sözcüklerin en güzeli olan geleceğin verdiği güç; yıkıntılar üzerine yeni dünyalar kurmalarına yetecek güç... Bu gücü meydana getiren şey, halktı, oğlu Marcus’du, oğlu Jeff’di, karısı Rachel, kızı Jenny, Rahip Peter diye anılan yaşlı adamdı; uzun boylu, kızıl saçlı, beyaz derili Abner Lait’di; ufak tefek, cin gibi, kara derili Hannibal Washington’du... Öyle çoktular ki... Öyle çok renk, öyle çok özellik bir araya gelmişti ki... Kimi güçlü, kimi zayıf, kimi akıllı, kimi akılsızdılar; ama gene de, bütün bunlar, bir araya gelince, Gideon Jackson’un son düşündüğü şeyi, o anlatılamaz, erişilmez şeyi meydana getiriyorlardı.
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.