Filmini defalarca izlediğim her defasında ağlamaktan kendimi alamadığım, kitabın ortasında duygularımı tamamen teslim alan ve akıcı anlatımıyla güzel bir roman.
Augustus’un son günlerinde dahi kendini Hazel’in hayallerine adaması, hayatta kendimize ait umudumuz tamamen bitmiş olsa bile kalbimizdeki gerçek sevginin sonsuza dek yaşadığı ve yaşattığı benzersiz gücü gösteriyor.
Özellikle kanser hastalarının iç dünyası ve yaşamdaki zorluklarını görmemizi sağlayan,
Hayatta neyle karşılaşmış olursak olalım hep daha fazlasının olabileceği farkındalığını yaşatan,
klasik genç edebiyatı türünden fazlası olduğu görüşündeyim.
Kesinlikle tavsiye ediyorum, keyifli okumalar.
