Veli ve Cariye
144 [Tabip]: Ey padişah, evi boşalt, hem akrabaları, hem yabancıları uzaklaştır, dedi. 145 Kimse koridorlarda kulak kabartma-
sın da şu cariyeye bir şeyler sorayım.
146 Ev bomboş kaldı; tabiple o hastadan başka kimsecikler kalmadı.
147 [Tabip] yumuşak yumuşak: Sen han- gi şehirdensin? Her şehrin ilacı ayrıdır çün- kü, dedi.
148 O şehirde akrabandan kimler var? Ya- kınlığın, bağlılığın neyle?
149 Elini nabzına koymuş, bir bir feleğin zulümlerini soruyordu.
150 Hani birinin ayağına diken batacak olsa, ayağını dizinin üstüne koyar.
151 İğnenin ucuyla dikenin başını arar. Bulamazsa dudağıyla orayı ıslatır.
152 Ayağa batan diken bu denli zor bu- lunursa, gönüldeki dikenin hali nice olur, cevap ver.
153 Gönüldeki dikeni her bayağı kişi görebilseydi, kederlerin eli kimseciklere uzanabilir miydi hiç?
Sayfa 37 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okuyor
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.