Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın külliyatını bir gün bitiririm diye korkuyorum. Bazı kitaplarını iki kere okumuşluğum vardır. Cadı da bunlardan biri... Mükemmel gözlem yeteneği göz dolduruyor yazarımızın yine. Boşuna sokağı edebiyata taşıyor denilmemiş hani. İnsanların zaaflarını, hinliklerini, saflıklarını öyle güzel bir dille hicvediyor ki, insanın bu keskin zekâ karşısında şapka çıkarası geliyor. Bir adamın ölen karısının,evlendiği yeni kadınlara musallat olması konusu etrafında yine batıl inançları yerden yere vuruyor. Karakterimiz de bu zavallı kadınlardan biri. Kadın karakterimizin ağzından dinliyoruz hikâyeyi. Velhasıl mizahi yönü ağır basan bu hikâyede azıcık da geriliyoruz...