Bireyleri önceleyen toplum, daha doğmadan bireyin içinde var olan tüm içgüdülere prangalarını vurmuştur. İnsan huzura, mutluluğa, aşka ve umuda ulaşma yolunun toplumdan geçtiği yargısı ile doğar, büyür ve bunların hiçbirine ulaşamadan ölür. Toplumsal liderler, siyaset, din, imparatorluklar, milliyetçilik, demokrasi, sosyalizm ve diğerleri, bireyin hazzı gerçekliğin arka planına atması varsayımından doğmuştur. Oysa haz duymayan birey, mutsuz bireydir. Tarih, mutsuzluğun tarihidir. “Hiçbir şey birbirini takip etmez, her şey [Tarih’i] izler.
Tony Thwaites
pdfKitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.