Kemal Sayar'ın farklı bir yazılarının derlendiği eser. Ancak açıkçası "
Ruhun Derin Yaraları " adlı kitabında bıraktığı lezzeti bırakmadı bende.
Kitabın başındaki yazılar modern psikolojiyi entelektüel biçimde bir eleştiri sunuyor bize. Aslında Yazarın diğer kitaplarından alıştığımız bir durum modernite ve modern psikolojinin eleştirisi ancak genelde bu kadar teknik değil de psikoloji ile ilgilenmeyenlerin dahi anlayacağı ve aydınlanacağı cinsten oluyordu bu eleştiriler. Ama kitabın beğendiğim bende iz bırakan bölümleri yok değil. Şimdi onlara değinmeye çalışayım.
Kitabın bir bölümünde Türkiye ile ilgili analizler bulunuyor. "Bir psikiyatrisin ofisi, memleketin umumi manzarasını aksettiren ayna gibidir." diyerek bir taksi şöförünün trafikte otobüslerden kaçmasının aslında onun doğasının buna ait olmadığını, İstanbul gibi bir kaos şehrinin savaş meydanı olan trafiklerde adeta hayata meydan okur gibi o egzoz kokuları ve trafiğin içinde çiçek, su, kuruyemiş satan insanları ve onların bir kovboy gibi cesur ve yalnız oluşlarını, dili elinden alınmış, duygularını nasıl ifade edeceğini bilmeyen toplumun adeta bir sanat tablosu gibi tuvaletlere yazılar yazarak nasıl bir ruh halinde olduğunu ifade etmesini, kendisini dinleyen bir başkası bulamadığı için amacı olmayan televizyon programlarını arayarak bütün içtenliğiyle tüm özel hayatını anlatan insanlara değinerek bir psikolog gözünden memleketin ruhsal durumuna değinmeye çalışması ve yorumlaması çok ilgi çekiciydi.
Kitabın hoşuma giden diğer bir yazı dizesi ise yazarın yurtdışında gittiği sempozyumlar. Bu sempozyumlarda modern dünyanın dayattığı ruhsuz, maneviyat sız, tekdüze ve bir sömürü aracı olarak tasarlanan modern psikolojinin bu bakış açısının çatırdamaya başlaması ve insanların buna çözümler araması yazarı heyecanlandırdığı kadar beni de heyecanlandırdı. Dünyanın bir yerinde akıl hastalarına şeytan girmiş diyerek bakıldığı sıralarda su ile terapi yaparak tedavi etmeye çalışan bir medeniyyetin çocuğu olarak bu alanla ilgili sahici çözümler sunacağımızdan hiç şüphem yok.
