Hakkımızda bildiklerimiz, belleğimize sakladıklarımız, mutluluğumuz bakımından sanıldığı kadar kesin değildir. Günün birinde başkalarının hakkımızda bildikleri ya da bildiklerini sandıkları şeyler üzerimize yıkılıverir, o zaman asıl önemi olanın bunlar olduğunu kabul ederiz. İnsan kötüye çıkan adını değil de, vicdanının kötülüğünü daha kolay tasfiye eder.