Kalbime dokundu resmen. Hayatımızda varlığıyla bize güç ve bizi bizi yapan ailemiz annemiz, babamız sanki ölümsüzmuş gibi davrandığımız anlarda hoppp hemen toplarla heran hersey bitebilir kendine gel diyen bir yönlendirmeyle yazılmış bir kitap gibi geldi bana. Sadece bu değil ülkemizde ki misafirliklerin ne kadar zor ve acıklı olduğuna dair de empatiyi güçlendiriyor. Empati empati diyip duruyoruz ama aslında uygulamıyoruz… Tek bir konusu olmadan, insani duygulara dokunan bir kitap. Ben çok beğendim ve çok üzüldüm. Sonunda ki gerçek bilgi içime su serpti okuyucuyu mutlu edip oh dedirtti, bu incelik için teşekkürler.
