Ancak savaş kötülük ağacının sadece son meyvesidir. Barış zamanlarında bile insanların çoğu monoton bir iş hayatı yaşarlar, kadınların çoğu gençlikleri elden gitmeden yaşamaları mümkün olan mutluluğu öldüren ağır işlere mahkum edilirler ve çocukların çoğu hayal güçlerini harekete geçirecek ve düşüncelerini genişletecek şeylerin hiçbirinin farkında olmadan büyürler.